آئین مستان

بازم شب و ستاره

هوا مثه بهاره

دلا پر شراره

چشا همه خماره

می تابه از پشت ابرا

ماه تموم شبهای من

می ریزه قطره قطره می از لبهای من

لبریز اشک شوق امشب از چشمای من

ای آقای من

دین و دنیای من

دریاب من بی دست و پا رو

ارباب بیا ببر دلا رو

مهتاب نورانی کن شبا رو

ستار ه ها رو ستاره ها رو

بازم شب و سپیده

بازم شب اُمیده

بوی خدا رسیده

گل علی رسیده

قلب پیغمبر بی تابه

برا قدم یه دُر دونه

توی چشمای اهل خونه جشن بارونه

روی نوزادی که مثل زهرا می مونه

وقتی خندونه

جلوه ی خاتونه

می تابه از پشت ابرا

ماه تموم شبهای من

می ریزه قطره قطره می از لبهای من

لبریز اشک شوق امشب از چشمای من

ای آقای من

دین و دنیای من

بارون بیا بیار بهارو

مجنون صدا کن عاشقا رو

گردون بیا ببین خدا رو

جمال یار و جمال یارو

دریاب من بی دست و پا رو

ارباب بیا ببر دلا رو

مهتاب نورانی کن شبا رو

ستار ه ها رو ستاره ها رو

شب صدای عشقه

هوا هوای عشقه

دلم فدای عشقه

آقام خدای عشقه

هر روز از روزای عمرم

بیاد لب تو بی تابم

با رویای شیرین تو

هر شب می خوابم

تا دنیا دنیایی باشه

هستی اربابم

مستیه نابم

ای نور مهتابم

خوارم میون سبزه  زار و

یارم  یه دل بی قرارو

دارم غلامی شما رو

نور خدا رو

تو پاره ی جگر فاطمه ای

ستاره ی سحر فا طمه ای

یا حسین یا حسین حسین حسین

تو همه دین و ایمان منی

کتاب عشقی و قرآن منی

تو پادشاه و سلطان منی

تو پاره ی جگر فاطمه ای

ستاره ی سحر فا طمه ای

ای که به عشقت اسیر

خیل بنی آدمند

با خبران غمت

بی خبر از عالمند

تو پاره ی جگر فاطمه ای

ستاره ی سحر فا طمه ای

هر که غمت را خرید

عشرت عالم فروخت

سوختگان غمت

با غم دل خرمند

خاک سر کوی تو

زنده کند مرده را

زانکه شهیدان تو

جمله مسیحا دمند

یوسف مصر بقا

در همه عالم تویی

در طلبت مرد و زن

آمده با دل غمین

بالای تخت یوسف کنعان نوشته اند

هر یوسفی که یوسف زهرا نمی شود

حسین حسین

حرز بازوی اباالفضل علی در کار زار

لا فتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار

قمر بنی هاشم عباس اباالفضل

شنیدم دستهایت را بریدند

شنیدم چشم نازت را دریدند

چو طفلان این سخنها را شنیدند

همه از هم خجالت می کشیدند

ز جا برخیز ای ابرو شکسته

نشسته در برت پهلو شکسته

ابو فاضل ابو فاضل ابا الفضل

حسین،حسین،حسین

گرد حرم دویده ام

صفا و مروه دیده ام

هیچ کجا برای من

کرببلا نمی شود

سلسله عشق را

سلسله جنبان خداست

سلسله عشق چیست

موی حسین است و بس

تا تو شدی کشته و ما

بی سر سامان شدیم

از پی نی در به در ِ

کوه و بیا بان شدیم

زینت دوش نبی

روی زمین جای تو نیست

خار و خاشاک زمین

منزل و ماوای تو نیست

امان از دل زینب

تا نفس در سینه روز و شب بود

دم حسین و بازدم زینب بود

گوش بدید ای دلای مبتلا

دلای تنگ ایوون طلا

میرسه از حسینیه عرش

حی علی کربلا

مکتب درس ما صحن آقا

کتاب ما زیارت عاشورا

میرسه بر دلای زینبی

حی علی کربلا

دل می بره حریم شاه دین

حریم مولی الموحدین

میخونه دل با شور و با نوا

علی امیرالمومنین علی امیر المومنین

دل میگه چه بی حدد و عدد

گدای خود را مکن تو رد

حک شده رو دل خراب من

شه نجف علی مدد

آی عاقلا دیوونه ها

بیاید بریم به کربلا

با ذکر یا حسین حسین

پر بکشیم سوی خدا

آخه حریمش برام بهشته

حرم ارباب حسین و عشقه

خدا از روز ازل تو قلبم

با خط خوش یا حسین نوشته

آقام آقام آقام آقام حسینه

دلم میخواد یه روز آقا

به این گدا توشه بدی

به حق مادرت به من

جواز شش گوشه بدی

خدا میدونه به شور و شینم

عاشق خاک پاک حسینم

هر کی تو دنیا یه عشقی داره

من عاشق بین الحرمینم

آقام حسین آقام حسین آقام حسین

آقام آقام آقام آقام حسینه

نفس نفس دلم میگه

آقا یه روز منم بخر

به کاروان عاشقا

منم به کربلا ببر

دل خرابم تنگ نگاره

دیوونه شش گوشه یاره

ذکر ارباب و ذکر علمدار

برای من بهترین شعاره

آقام حسین آقام حسین آقام حسین

آقام آقام آقام آقام حسینه

آرزومه با هروله

یه روز برم به علقمه

بگم به عباس آقا جون

دوستت دارم یه عالمه

آقام ابالفضل که نور عینه

باب الحوائج به عالمینه

بسکه قد و قامتش رشیده

یه تنه ارتش برا حسینه

شده هنگامه جنون این دل

ز عمق سینه میخونه این دل

سلام ای شمس و سلام ای ماهم

حسین زهرا تو هستی شاهم

پدر میگفته به گوشم هر شب

تو هستی عبد حسین و زینب

حسین عشق حسین

تویی ارباب و گدایت هستم

فقیر کرب وبلایت هستم

همه امیدم مکن نومیدم

که از صحن تو چه ها بشنیدم

شنیدم خاکت شفای دلهاست

حریم پاکت بهشت دنیاست

عجب ایوون طلایی داری

خدائی چه کربلایی داری

کنار قبرت یه صحن زیباست

حریم پاک و قشنگ سقاست

تپشهای دل پر از احساسه

نگار قلبم آقام عباسه

حسین عشق حسین

علمدار دین یل بی همتاست

امید قلب و دل ثارالله است

تموم عالم دخیل مویش

مسیحا گشته گدای کویش

عصای موسی سلاح موسی است

سلاح عباس مدد یا زهراست

خیز و پر از گلاب کن

طاق و رواق میکده

خبر بده به عاشقان

خدای عشق آمده

اگر مرا رها کنی

تو را رها نمی کنم

سر از تنم جدا کنی

چون و چرا نمی کنم

خیز و پر از گلاب کن

طاق و رواق میکده

خبر بده به عاشقان

خدای عشق آمده

خدای قبل خلقتش

کنار خویش در عدم

چید نقش صورتش

بدون هیچ هیچ و کم

از همه ی صفات خود

در آن دمیده دم به دم

به اسم خود برای تو

به مکه ساخته حرم

اگر مرا رها کنی

تو را رها نمی کنم

سر از تنم جدا کنی

چون و چرا نمی کنم

ببین ببین که یک شبه

روح بهار می رسد

رسیم به آرزوی خود

به وصل یار می رسد

میان این غبار ها

تک سوار می رسد

جلوه ای از جلال حق

خدای وار می رسد

اگر مرا رها کنی

تو را رها نمی کنم

سر از تنم جدا کنی

چون و چرا نمی کنم

ترانه ها به عشق تو

بر لب آبشار ها

سبز شود با نفست

تمام شوره زارها

شهید جستجوی تو

هزارها هزارها

چه می شود نظر کنی

به جمع بی قرار ها

ارباب زاده ای نه تو خودت اربابی ...

عشق تویی

نفس تویی

روح تویی

نوح تویی

نبی تویی

فاطمه ای

حسن تویی

حسین تویی

صلح تویی

جنگ تویی

رزم تویی

تیغ تویی

آب تویی

گوهر نایاب تویی